“Bloggen” moet vooral geen verplichting zijn. Naast de avonturen die kanker met zich meebrengt blijven er natuurlijk de dagelijkse zaken, waaronder enkele die het vermelden waard zullen zijn. Het vonnis “kanker” treft niet allen jezelf maar ook in variërende mate diegenen die om je heen staan. Daarnaast vernieuwd het je kijk op het leven en verandert de wijze waarop je in het leven mag staan, althans bij mij lijkt dat het geval. Die verandering is best groot. Eerder stond ik aan het bed van anderen om troost te verlenen, tot het einde te begeleiden, etc. Nu lig ik bij wijze van spreken in bed en bekommeren anderen zich over mij. Ik sta wat meer stil bij de kleine en de grote dingen die ik eerder voor gesneden koek aan nam. En na vijftig jaar roken “vrijwillig” gestopt. Toch wel even wennen.