Wat later dan normaal zit ik achter het toetsenbord. Al best veel dingen gedaan vanmorgen. Redelijk goede nacht gehad, wel veel last van steken in de onderbenen die inmiddels zijn verdwenen. Lekker met Zorba gelopen, gerepareerde bril opgehaald bij de opticien en ontbeten.
Daarna met Marianne op stap. Eerst naar de Sligro, mijn idee van luilekkerland. Naast de vaste items zoals leverworst, kipkluiven en verse vis nemen we altijd de tijd om rond te snuffelen tussen zaken die des horeca’s zijn. Soms zien we wat leuks en dat verdwijnt subiet in de winkelwagen. Vanmorgen was dat een wildschaar die mijn moeder mij cadeau gaat geven met mijn verjaardag. Leuk die verrassing voor haar!
Straks aan de gang in de keuken met één van mijn passies, koken. In de loop der jaren is het mij gelukt gerechten te bereiden die niet direct het afgrijzen op het gezicht van eters doet verschijnen. Marianne verzorgt bij ons de Hollandsche pot en ik mag graag buiten de grenzen inspiratie op doen. Vanmiddag worden de voorbereidingen getroffen voor een “blauwe hap”, een grote pan nasi. Alleen de voorbereidingen want morgen wordt het gerecht gemonteerd zoals dat heet. Daarnaast ga ik eens proberen om “parelhoen uit de oven” op tafel te zetten.
Elke keer als ik in het ziekenhuis wordt verwacht sturen ze mij enkele dagen van te voren een Covid-vragenlijst. Of ik met iemand in aanraking was geweest die Covid had luidde één van de vragen. Omdat dat inderdaad het geval was, Annemarie was positief getest, werd gevraagd of ik een thuistest wilde doen. Vanmorgen met zo’n stokje in mijn neus lopen wroeten, de truck met het druppeltje op het plaatje gedaan en jullie raden het al. Ik was zoals altijd de negativo tussen alle positivo’s.