Vanmorgen een gat in de dag geslapen. Rond tienen kon ik eindelijk het behaaglijke nest verlaten. Na de ochtendpoedel in de badkamer liep ik een zonovergoten keuken/ woonkamer binnen. Op die manier heeft de ochtendstond inderdaad goud in de mond, voor zover de ochtendstond op dat tijdstip nog bestond. Voel me best wel goed, alleen de vermoeidheid of meer het gebrek aan energie zit nog behoorlijk in de weg. Dus een dag met R&R.
Rest and relaxation, oftewel R&R. Een R&R dag is nu voor mij een dag waarin ik volop fantaseer over alle dingen die ik zou doen als mijn leven niet zou worden gedicteerd door tumoren, kuren en bijwerkingen. Kortom, een normaal leven voor een menneke van tegen de zeventig. Ik zou bijvoorbeeld al lang wat ritjes op mijn elektrische scooter hebben gemaakt, het project uitbouw buitenkeuken had al vorm gekregen, de fruitstruiken waren al gesnoeid, de schuur was al opgeruimd en zo meer van die dingen. Ben van de week wel begonnen met wat kleine klusjes. Marianne’s tuinschommelstoel zit weer in elkaar, alle bamboe stokken zijn op maat gesorteerd en met tyraps bijeen gebonden, oude rommel naar de gemeentewerf gebracht en zo meer van die dingetjes. Het uitbouwen van de buitenkeuken is een kolfje naar mijn hand. Leuk om te realiseren en leuk om in te werken als BBQ-stek of als frietkot.
Amai, frietkot. Eén van die prachtige uitdrukkingen van onze zuiderburen daar waar het het eten, de bereidingswijze of de plaats van bereiding betreft. Een bron van leerzaam vermaak voor een plaveiselcelcarcinoom van boven de grote rivieren. Kom ik in een volgende blog op terug.