Een goede nacht gehad. Wel af en toe van die venijnige pijnscheuten op onverklaarbare plaatsen die soms wat spastische trekken veroorzaken. Komen die van de pekmennekes of van de pikmannetjes of hebben die niets met kanker te maken vraag ik me dan af. Vriend of vijand of gewoon aftakeling, dat onderscheid is met chemo niet op alle fronten even duidelijk.
Zorba en ik kwamen als twee verzopen katten terug van onze ochtendtrip. Met recht hondenweer. En het blijft het grootste deel van de dag zo.
Was gisteren vergeten te vermelden dat ik de plataan, die wij van ’t zomer hebben gepland, heb gesnoeid zonder van de trap te tiefelen. Eerst opgezocht op internet hoe dat moet en daarna de daad bij het woord gevoegd. We hopen dat we in de zomer kunnen genieten van een lommerrijk Frans plekje.
Vandaag zal een deel van de dag worden besteed aan de edele kunst van het Epibreren.