Volgens de reisbeschrijving zou ik vandaag in “Dipland” aan kunnen komen. Vanmorgen merk ik daar weinig van. Het is zo’n beetje als het weer buiten, stevige bries en lekker zonnetje. De ogen lijken zich wat beter te kunnen focussen dus niet meer zo turen, het elastiek in de benen is beter onder controle en maakt plaats voor priemende pijntjes in de zenuwuiteindjes, vervelend maar dragelijk. De zaterdagskrant ligt klaar naast een kan koffie, maar op één of andere wijze kan ik me er nog niet toe zetten in die mengelmoes van zin en onzin te duiken. Soms is het goed om je eens donders goed te realiseren onder welke gezegende omstandigheden, je mag leven. Dit is zo’n moment!