Langzaam, aarzelend voel ik iets wat lijkt op herstel over mij heen komen. Geen reden om de vlag in top te hangen maar hoopgevend en bemoedigend. Even afwachten of het doorzet. Best wel spannend! Vannacht weer als een walrus liggen pitten. Na een frisse douche fruit met Griekse yoghurt. Bij het badderen moet de nieuwe belijning, die ik afgelopen maandag kreeg, worden ontzien. Als ze teveel vervagen schieten ze maandag a.s. op de verkeerde celletjes, dat zou toch zonde zijn, niet dan?
Vanmorgen een bezoek aan Mevr. S. Zij verzorgt sinds jaar en dag met vaste hand mijn maalsysteem, dat wil zeggen wat er nog van over is. Inmiddels hebben enkele maalsteentjes het loodje gelegd en heeft Mr. C. die het maalsysteem repareert bij disfunctioneren, daar een keurige artificiële oplossing aangebracht. Mevr. S. is inmiddels ruimschoots op de hoogte van mijn gevoeligheden, met name op het gebied van krijsende, water spuwende elektrische martelapparaatjes. De werkbank waar ik mij op moet uitstrekken is daar ruimschoots van voorzien. Gelukkig heeft Mevr. S. compassie met mij en bikt ze in een half uur mijn maalsteentjes handmatig schoon. En ik kan blijven malen.
Nee, dan de bestraling. Twee minuten in een redelijk relaxte houding en wegwezen. B B B Babe, you ain’t seen nothing yet!