Bijna ongestoord de nacht doorgebracht. Vermoeidheid zit wat meer op de achtergrond. De CT scan is gepland op 11 maart. Als de groei van de tumoren is gestopt is er reden voor een feestje. Op hoop van zegen zei Kniertje.
Vanmorgen bij dochterlief en schoonzoon koffie wezen drinken. Het is een hele toeter die de grote meid mee zeult. De kleine meid schijnt al een stukje ingedaald te zijn en in de goede uitgangspositie te liggen. Het appartement waar ze wonen is bezwangerd met “babystuff”, alles klaar voor de grote entree van een klein wurmpje. Er is een kans dat de kleine besluit op opa’s verjaardag de grote wereld te gaan verkennen, maar als ze op de uitgerekende datum komt hebben we kort na elkaar twee feessies in de familie
Ik ben beslist geen hemelruiter. maar elke morgen als ik wakker wordt overvalt me een groot gevoel van dankbaarheid. Dankbaarheid voor het leven, dankbaarheid voor een nieuwe dag, dankbaarheid voor ons gezin en de mensen die om ons heen staan. Maar ik dank God bovenal voor Zijn kracht, die mij tot hier toe heeft gebracht.
Geloof en kanker, een paar apart!